Duch w machinie

To jest recenzja drugiej części Doliny Szkieletów. Recenzja pierwszej części tutaj.

Dziś Halloween, więc książka przeze mnie recenzowana koniecznie musi być w tych klimatach! :) Osoby obawiające się tzw. spoilerów uspokajam, ponieważ nie będę tu zdradzał fabuły poprzedniej części.

Duch w machinie to kolejny dziennik Ryana, w którym opisuje on tajemnice Doliny Szkieletów. Podobnie jak w pierwszej części, pomaga mu w tym Sarah, kręcąc filmy i umieszczając je w sieci. Nie mogło przecież być inaczej, bo seria opiera się na tym koncepcie.

Wraz z końcem pierwszej części pozostawiono nas de facto w punkcie kulminacyjnym. Trudno więc o brak chęci do sięgnięcia po część drugą. Historia toczy się dalej. Tym razem Ryan nie opisuje już zdarzeń sprzed tygodnia, a notuje na bieżąco. To zdecydowanie przyspiesza tempo akcji. Ryan i Sarah odkrywają kolejne elementy układanki, ale zdaje się, że ktoś chce im w tym przeszkodzić. A dochodzenie i tak nie jest łatwe, szczególnie, gdy Ryan ma zakaz widywania się z Sarah.

Filmy umieszczane w Internecie zdają egzamin. Jest ich odpowiednia ilość, nie będziemy więc zasypywani kolejnymi hasłami do filmów, w wyniku czego spędzilibyśmy więcej czasu wpatrując się w monitor, niż czytając dziennik; ale nie będziemy też czekać na nie przez parędziesiąt stron, żądni czegoś wstrząsającego. Filmiki są jeszcze ciekawsze niż w Dolinie Szkieletów, znajdzie się też parę takich, w których poważnie można się wystraszyć. Hasła do filmów ponownie są bardzo ciekawie dobrane. Przyznaję, że dzięki nim dowiedziałem się o paru interesujących postaciach i powieściach, z którymi warto się zapoznać.

Duch w machinie kończy główny wątek Doliny Szkieletów, ale autor wyraźnie daje znać, że kolejna część powstanie. I szkoda, że wydawnictwo Nasza Księgarnia raczej nie zamierza wydać kolejnych tomów tej serii. Całe szczęście, że historia opisana w dwóch wydanych dziennikach Ryana tworzy pewną całość i nie zostajemy porzuceni w środku nierozwiązanej sprawy. Choćby dlatego nie należy mieć obaw przed sięgnięciem po Dolinę Szkieletów. No chyba, że naprawdę bardzo nie lubicie się bać...

Ocena: dobra